مینی اسکرو انکوریج در ارتودنسی
امروزه درمان ارتودنسی به طور مداوم و به سرعت در حال تبدیل روش‌های اولیه خود به روش‌های پیشرفته‌تر است. این روش‌های جدید امکان دستیابی به نتایج فوق العاده‌‌ای که قبلاً در درمان ارتودنسی دست یافتنی نبود، میسر کرده است. استفاده از فن‌آوری‌های تازه از جمله دستگاه‌های انکوریج موقت، نشان می‌دهد که ارتودنسی به سرعت در طول سالها تکامل یافته و با تکیه بر نوآوری قادر به رفع مشکلات رایج دندانپزشکی است.
انکوریج در ارتودنسی می‌تواند در برابر حرکات نامطلوب دندان که ناشی از نیروی دیگر دندان‌ها، کام، سر، گردن یا ایمپلنت دندان در استخوان است، مقاومت کند.
مینی‌اسکرو انکوریج چیست؟
مینی‌اسکروها یا دستگاه‌های انکوریج موقت (TADS) ابزارهایی هستند که در ارتودنسی به منظور تقویت انکوریج برای حمایت از دندان‌های نیازمند ارتودنسی، به طور موقت درون استخوان کاشته می‌شوند. مینی‌اسکرو پس از اتمام درمان ارتودنسی برداشته خواهد شد. دستگاه‌های انکوریج موقت به روش بیوشیمیایی و یا مکانیکی به استخوان متصل شده و ممکن است در زیر ضریع استخوان (ساب پریوستئوم) ، داخل استخوان یا درون بافت (اندوست) قرار داده شوند.
مینی‌اسکرو که مینی ایمپلنت و یا دستگاه انکوریج موقت (TAD) نیز نامیده میشود، ابزار بسیار کوچک پیچ مانندی است که به طور گسترده در درمان ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. محبوبیت این ابزار رو به افزایش است، زیرا مانند لنگر محکمی عمل می‌کند که از یک طرف بر روی استخوان تثبیت شده و از طرف دیگر به دندان (یا بخشی از دندان) متصل میشود و به آرامی دندان را حرکت داده و موقعیت آن را اصلاح می‌کند.
رایج‌ترین درمان با مینی‌اسکرو شامل جلو کشیدن دندان عقل و انکوریج غیر مستقیم برای موارد زیر است:
بستن فضای خالی، انحراف و چرخش رو به داخل دندان‌های بیش از حد رشد کرده، انحراف و چرخش دندان‌ها در اوپن بایت قدامی، عقب بردن گروهی دندان‌ها، صاف کردن دندان آسیاب، کجی گوشه فک بالا، عقب بردن دندان آسیاب، ترکشن دندان نیش نهفته و اتصال هدگیر. موارد معدود دیگری نیز برای کاربرد مینی‌اسکرو وجود دارد.
چه زمانی از مینی‌اسکرو استفاده میشود؟
در ارتودنسی زمانی از مینی‌اسکرو استفاده میشود که نیاز به انکوریج ارتودنسی بسیار پایدار و حرکت دندان در اطراف آن باشد. مزایای مینی‌اسکرو شامل بستن فاصله بین دندان‌ها، ایجاد فضای بین دندان‌ها با عقب راندن دندان‌های آسیاب، اصلاح اوپن بایت و یا حتی صاف کردن یک دندان واحد می‌باشد.
مزایا
درمان با مینی‌اسکرو دارای مزایای مهم و متعددی است، برخی از مهم‌ترین فوائد آن عبارتند از:
- بسیار ارزان‌تر از ایمپلنت معمولی است.
- نصب فوری آن امکان‌پذیر است.
- این روش با حداقل تهاجم همراه است.
- متخصص ارتودنسی می‌تواند آن را شخصاً نصب کند و نیازی به ارجاع شما به متخصصان دندانپزشکی نیست.
- خارج کردن آن آسان است.
- تثبیت داخلی مینی‌اسکرو به طور ایمن در داخل هر اباتمنت
چه کسی کاندیدای مناسب برای ارتودنسی با مینی‌اسکرو می‌باشد؟
این نوع درمان ارتودنسی ممکن است گزینه مناسبی باشد برای کسانی که بین دندان‌های آنها فاصله و فضای خالی وجود دارد. اما متخصص ارتودنسی بر اساس وضعیت دندان‌های بیمار، مناسب بودن این روش را تشخیص می‌دهد.
ایمپلنت مینی‌اسکرو در کودکان دارای دندان‌های شیری یا اوایل دوره دندانی مختلط جایز نیست. سیگار کشیدن زیاد بر میزان موفقیت ارتودنسی مینی‌اسکرو تأثیر می‌گذارد. ترک سیگار موقت در موفقیت ایمپلنت‌های دندانی در بهبود پیش آگهی ارتودنسی مینی‌اسکرومؤثر است، اما نیاز به بررسی بیشتر دارد.
برخی از موارد منع استفاده از مینی‌اسکرو عبارتند از:
- مشکلات روند بهبود و التیام
- نقص عملکرد سیستم دفاعی بدن
- اختلالات خونریزی
- آسیب‌پذیری کیفیت استخوان
- بهداشت ناکافی و نامناسب دهان
ساختار
طول مینی‌اسکرو حدود 6 تا 8 میلی‌متر و قطر آن 1.2-2.3 میلی‌متر است. مینی‌اسکرو شکل استوانه‌ای یا کمی مخروطی دارد. متخصص ارتودنسی برای نصب مینی اسکرو می‌تواند با ایجاد یک سوراخ قبلی در استخوان، مینی‌اسکرو را وارد کند و یا بدون سوراخ کردن استخوان با فشار تدریجی مینی‌اسکرو را درون آن قرار دهد.
مینی‌اسکرو دارای سه بخش است:
- سر: که برای اتصال بسیاری از سیستم‌های کشش (ترکشن) دندان (سیم، کویل، کش یا دیگر دستگاه‌های الاستومری) طراحی شده است.
- گردن: که به صورت زاویه‌دار طراحی شده و به مینی‌اسکرو اجازه می‌دهد تا در داخل استخوان فرو برود.
- بدنه: که برای افزایش سطح تماس با استخوان و در نتیجه افزایش ثبات مینی‌اسکرو طراحی شده است.
مراحل
مینی‌اسکرو می‌تواند در فک بالا و یا استخوان فک پایین قرار گیرد. مناطق نصب مینی‌اسکروشامل کام، فاصله بین دندان‌ها، منطقه زیر بینی و یا بالای چانه و پشت دهان است.
نصب مینی‌اسکرو با سوراخ کردن استخوان
این روش نیاز به آماده سازی یک سوراخ قبل از فرو کردن مینی‌اسکرو دارد. این مرحله قبل از فرو کردن مینی‌اسکرو انجام میشود. برای این منظور سوراخی در استخوان حفر شده و مینی‌اسکرو با یک پیچ گوشتی دستی در داخل سوراخ فرو می‌رود.
نصب مینی‌اسکرو بدون سوراخ کردن استخوان
در این روش می‌توان مینی‌اسکرو را بدون ایجاد سوراخ قبلی وارد استخوان نمود که نسبت به روش قبلی آسان‌تر است. مینی اسکرو بدون سوراخ کردن استخوان و با کمک یک پیچ گوشتی دستی و یا الکتریکی در داخل استخوان فرو می‌رود.
ممکن است قبل از فرو کردن مینی‌اسکرو یک برش در بافت نرم ایجاد شود. معمولاً مینی‌اسکرو در سطوح ضخیم رو به گونه (باکال) یا سطوح زبانی قرار داده میشود که به آن روش مونوکورتیکال گفته میشود. گاهی اوقات، مینی‌اسکرو در سراسر استخوان آلوئل قرار داده میشود. (روش بای کورتیکال). روش بای‌کورتیکال نیروی مقاومت و ثبات بیشتری در مقایسه با روش مونوکورتیکال ایجاد می‌کند و نیاز به مراقبت بیشتری در طول نصب دارد. روش بای کورتیکال زمانی ارجحیت دارد که افزایش بار ارتودنسی مورد نیاز است و یا در مواردی که ضخامت استخوان کورتیکال کافی نباشد.
مراقبت‌های بعد از درمان
هنگامی که مینی‌اسکرو در داخل دهان قرار می‌گیرد، بسیار مهم است که بیمار از لمس آن با انگشت یا زبان خود اجتناب کند. زیرا این کار می‌تواند ثبات مینی‌اسکرو را به خطر بیاندازد. همچنین بیمار باید پس از هر وعده غذایی مینی‌اسکرو را به آرامی مسواک زده و اطمینان حاصل کند که هیچ گونه جرم و پلاک در اطراف آن باقی نمی‌ماند.
بیمار می‌تواند اطراف مینی‌اسکرو را با یک پنبه آغشته به دهان‌شویه کلرهگزیدین تمیز نماید. پس از نصب میکرو اسکرو بیمار باید با دهان شویه کلرهگزیدین به مدت 7 روز دهان خود را شستشو دهد.
هزینه
استفاده از مینی‌اسکرو در ارتودنسی کار آسانی نیست و هزینه‌های درمان مینی‌اسکرو انکوریج بر اساس تجربه و مهارت متخصص ارتودنسی و روش‌هایی که در درمان مینی‌اسکرو استفاده می‌کند، متفاوت خواهد بود.
