بهترین زمان انجام ارتودنسی (چند سالگی) : ارتودنسی بدون محدودیت سنی
اگر فرزند شما در حال بروز علائم اولیه‌ی نامرتبی و شلوغی دندان‌ها است، قطعاً این سؤال در ذهنتان نقش بسته که بهترین سن برای انجام ارتودنسی چه زمانی است و چه موقع باید برای درمان فرزند خود اقدام کنید؟ ما برخی اطلاعات لازم در این زمینه را جمع‌آوری کردیم تا به شما کمک کنیم، مشکلات احتمالی دندانی و فکی کودک خود را به موقع تشخیص دهید و در مورد بهترین زمان مشاوره با متخصص ارتودنسی، تصمیم درستی بگیرید. توصیه‌ی متخصصین ارتودنسی این است که کودک شما تا قبل از سن هفت‌سالگی تحت معاینه جهت انجام ارتودنسی قرار بگیرد. ممکن است این سن به نظر بسیاری از افراد بسیار کم بیاید چرا که اغلب افراد، ارتودنسی دندان‌ها را برای نوجوانان می‌دانند اما برای انجام ارزیابی‌های زودهنگام دلایل زیادی وجود دارد. انجام معاینه و ارزیابی دندان‌ها تا قبل از هفت‌سالگی، لزوماً بدین معنا نیست که کودک شما بلافاصله به ارتودنسی نیاز دارد اما این ارزیابی به متخصص ارتودنسی کمک می‌کند که وجود هرگونه مشکلی را، زودهنگام تشخیص داده و بر این اساس بهترین سن ارتودنسی را تعیین کند.
مشکلاتی که موجب نیاز به انجام ارتودنسی می‌شوند
بسیاری از مشکلات نامرتبی دندان‌ها و اختلالات فکی، ارثی هستند. اما عوامل دیگری مانند مکیدن انگشت، تغذیه نامناسب، پوسیدگی دندان نیز می‌توانند موجب بروز این مشکلات شوند. اختلالات گفتاری، بیرون‌زدگی دندان و ... سبب نیاز کودک به انجام ارتودنسی اولیه خواهد شد.
انواع ارتودنسی برای کودکان و بزرگسالان درمانی
برای بسیاری از مردم، لبخندی زیبا واضح‌ترین مزیت ارتودنسی است. بعد از بار کردن بریس‌ها مراقبت های ارتودنسی احساس اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت.
بریس‌های سنتی فلزی
بریس‌های سنتی فلزی بریس های فلزی متداول‌ترین نوع بریس‌ها هستند و امروزه بیش از هر زمان دیگری راحت‌تر شده‌اند. بریس‌های فلزی با استفاده از براکت‌های فلزی و آرک وایر دندان‌هایتان را صاف می‌کند. براکت‌های فلزی ما از جنس تیتانیوم بوده و احتمال ابتلا به حساسیت به فلز را کاهش می‌دهند. در بریس‌های فلزی شما این امکان را دارید که حلقه‌های رنگی (حلقه‌های پلاستیکی دور براکت‌ها) را برای لبخندی منحصر بفردتر و رنگین‌تر تغییر دهید.
بریس‌های سرامیکی
بریس‌های سرامیکی دندان‌ها را همچون بریس‌های فلزی حرکت می‌دهند، با این تفاوت که براکت‌ها شفاف هستند و به همین خاطر کمتر به چشم می‌آیند. بریس‌های سرامیکی بخاطر جاذبه‌های بصری خود در میان بزرگسالان محبوبیت فراوانی دارند. تنها نقطه ضعف براکت‌های سرامیکی است است که آنها ظریف‌ترند و گره‌های الاستیکی ممکن است بین جلسات ویزیت ارتودنسی تغییر رنگ دهند.
ارتدونسی دایمون
ارتودنسی دیمون از تکنولوژی (درب کشویی) استفاده می‌کند که به نام "خود لیگاند" شناخته می‌شود، این تکنولوژی به سیم ارتودنسی اجاره می‌دهد تا در میان براکت‌ها عقب و جلو برود. هیچ گره الاستیکی یا فلزی در براکت‌های دایمون مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این فناوری اصطکاک کمتری را ایجاد می‌کند و باعث راحتی بسیار بیشتر بیمار خواهد شد. علاوه بر این، ارتودنسی دایمون اغلب اوقات هم زمان درمان را و هم تعداد تنظیم‌هایی که معمولاً انجام می‌شود را کاهش می‌دهد.
بریس‌های اینسینیا
بریس‌های اینسینیا تحولی بزرگ در روش ارتودنسی به شمار می‌آید. بریس‌ها بصورت سفارشی برای دندان‌ها، لبخند و طرح درمان بیمار طراحی و تهیه می‌شوند. با استفاده از سیستم عکسبرداری سه بعدی، ارتودنسی اینسینیا می‌تواند براکت‌ها و سیم‌های دقیقی را ایجاد کند که بهتر احتیاجات شما را رفع کند، در نتیجه برای بیماران راحتی بیشتر و زمان درمان کوتاهتری را به ارمغان خواهد آورد. متخصصین ارتودنسی برای استفاده از فناوری پیشرفته اینسینیا باید دوره آموزشی مخصوص ببینند و مدرک تأییدیه اخذ کنند.
ارتودنسی شفاف
سیستم ارتودنسی شفاف یا ارتودنسی نامرئی یک مجموعه از الگوهای قالب شفاف است که روی دندان‌ها قرار می‌گیرد - و به آنها الاینر گفته می‌شود. که توسط سیستم شبیه سازی کامپیوتری طراحی شده و به تدریج دندان‌های شما را حرکت خواهد داد. این سیستم برای بیماران بزرگسالی انجام می‌شود که مشکلات بایت خاصی مرتبط با ارتودنسی داشته باشند.
بریس‌های لینگوال (پشت دندانی)
ارتودنسی لینگوال ارتودنسی لینگوال پشت دندان‌ها مخفی هستند و به همین خاطر در هنگام لبخند زدن دیده نمی‌شوند. ارتودنسی لینگوال صد در صد سفارشی ساز بوده و کاملاً با شکل دندان‌های بیمار مطابقت دارد و به همین خاطر تجهیزات فلزی به طور منحصر بفرد برای شما ساخته می‌شوند. ارتودنسی لینگوال منطقی‌ترین گزینه پیش روی ورزشکاران، مدل‌ها، بازیگران، نوازندگان سازهای بادی و سایر افرادی ست که لبخند زیبا برای آنها مسئله‌ای حیاتی است.
مراحل انجام ارتودنسی چگونه است؟
در برخی موارد انجام ارتودنسی در دو مرحله، تجویز می‌شود. در این روش در ابتدا ارتودنسی پیشگیری روی کودک انجام می‌شود و سپس زمانی که تمامی دندان‌های دائمی کودک کاملاً رشد کردند، مرحله دوم ارتودنسی انجام می‌شود. هدف نهایی متخصص ارتودنسی این است که هر یک از بیماران با توجه به نیازهای خاصی که دارند، به لبخندی زیبا و سالم دست پیدا کنند. اغلب متخصصین ارتودنسی سعی می‌کنند ارتودنسی را با رویکردی پیشگیرانه انجام دهند. به همین جهت آنها در مرحله‌ی اول ارتودنسی به جای استفاده از بریس و سیم‌کشی دندان‌ها از سایر تجهیزات ارتودنسی استفاده می‌برند. سپس، بعد از این که تمامی دندان‌های دائمی بیمار رشد کردند، مرحله دوم درمان آغاز می‌شود. اگر بیمار در سنین پایین‌تر ارتودنسی مرحله‌ی یک را انجام دهد، دوره درمان ارتودنسی او در سن بالاتر بسیار کوتاه‌تر خواهد بود. متخصصینی که روش ارتودنسی پیشگیرانه را انجام می‌دهند معتقدند که این روش درمانی بسیار مقرون‌به‌صرفه تر است. آنها همچنین عقیده دارند که انجام درمان‌های اولیه در مرحله اول باعث می‌شود که پروسه ارتودنسی و ردیف کردن دندان‌ها در مرحله دوم بسیار سریع‌تر و آسان‌تر انجام شود. هرچند انجام ارتودنسی می‌تواند در درمان نامرتبی دندان‌ها بسیار مؤثر باشد اما در صورتی که سن کودک کمتر از 10 سال باشد، انجام ارتودنسی نمی‌تواند مشکل اوربایت دندان‌ها را برطرف کند. مشکل اصلی در این مورد این است که دندان‌های فک پایینی بعد از این سن نیز همچنان رشد می‌کنند. کودکانی که دندان‌های جلویی فک بالای آنها جلو آمده و روی لب آنها قرار می‌گیرند، می‌توانند این مشکل را با انجام ارتودنسی در حدود سن 12 سالگی برطرف کنند.
بهترین سن مناسب ارتودنسی برای کودکان چند سالگی است؟
کودکان باید در سن هفت‌سالگی برای معاینه و دریافت مشاوره به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند. شرایط خاص کودک می‌تواند در زنان مورد نیاز برای انجام ارتودنسی تأثیرگذار باشد. در اغلب موارد می‌توان درمان ارتودنسی را با شروع ریزش دندان‌ها و درآمدن دندان‌های جدید آغاز نمود. معمولاً، درآمدن دندان‌های دائمی در سنین بین 8 تا 14 سالگی رشد می‌کنند. بنابراین بهترین سن برای انجام ارتودنسی بین 9 تا 14 سالگی است. البته شرایط هر کودک متفاوت است و ممکن است برخی کودکان در سن پایین‌تری به ارتودنسی نیاز داشته باشند. متخصص ارتودنسی بعد از ارزیابی و معاینه‌ی کودک، به شما خواهد گفته که مناسب‌ترین زمان انجام ارتودنسی چه موقع و بهترین شیوه‌ی درمان برای کودک شما چگونه است.
چرا کودک باید تا قبل از 7 سالگی، تحت معاینه قرار بگیرد؟
در ادامه دلایل لزوم معاینه کودک در سن هفت‌سالگی شرح داده شده است:
- متخصص ارتودنسی می‌تواند در سنین پایین‌تر، مشکلاتی مرتبط با نامرتبی دندان‌ها را تشخیص دهد که شما قادر به تشخیص آن نیستید.
- ممکن است زمانی که هنوز برخی دندان‌های شیری کودک در دهان او هستند، مشکلات خفیفی در وضعیت دندان‌های او به وجود بیاید.
- در سن هفت‌سالگی کودک شما به اندازه‌ی کافی دندان‌های دائمی دارد که متخصص ارتودنسی بتواند وجود مشکل یا آغاز روند بروز مشکل را تشخیص دهد.
- در این سن می‌توان ناهنجاری‌های فک و سایر اختلالات فکی را تشخیص داد و متخصص ارتودنسی می‌تواند روند رشد فکی و دندان‌ها را زیر نظر داشته باشد.
- ارزیابی کودک شما توسط متخصص ارتودنسی در سن هفت‌سالگی، این موقعیت را ایجاد می‌کند که متخصص ارتودنسی بتواند بهترین درمان را در مناسب‌ترین زمان تعیین کند.
ارتودنسی پیشگیری چگونه است؟
در برخی موارد انجام ارتودنسی در دو مرحله، تجویز می‌شود. در این روش در ابتدا ارتودنسی پیشگیری روی کودک انجام می‌شود و سپس زمانی که تمامی دندان‌های دائمی کودک کاملاً رشد کردند، مرحله دوم ارتودنسی انجام می‌شود. هدف نهایی متخصص ارتودنسی این است که هر یک از بیماران با توجه به نیازهای خاصی که دارند، به لبخندی زیبا و سالم دست پیدا کنند. اغلب متخصصین ارتودنسی سعی می‌کنند ارتودنسی را با رویکردی پیشگیرانه انجام دهند. به همین جهت آنها در مرحله‌ی اول ارتودنسی به جای استفاده از بریس و سیم‌کشی دندان‌ها از سایر تجهیزات ارتودنسی استفاده می‌برند. سپس، بعد از این که تمامی دندان‌های دائمی بیمار رشد کردند، مرحله دوم درمان آغاز می‌شود. اگر بیمار در سنین پایین‌تر ارتودنسی مرحله‌ی یک را انجام دهد، دوره درمان ارتودنسی او در سن بالاتر بسیار کوتاه‌تر خواهد بود. متخصصینی که روش ارتودنسی پیشگیرانه را انجام می‌دهند معتقدند که این روش درمانی بسیار مقرون‌به‌صرفه تر است. آنها همچنین عقیده دارند که انجام درمان‌های اولیه در مرحله اول باعث می‌شود که پروسه ارتودنسی و ردیف کردن دندان‌ها در مرحله دوم بسیار سریع‌تر و آسان‌تر انجام شود. هرچند انجام ارتودنسی می‌تواند در درمان نامرتبی دندان‌ها بسیار مؤثر باشد اما در صورتی که سن کودک کمتر از 10 سال باشد، انجام ارتودنسی نمی‌تواند مشکل اوربایت دندان‌ها را برطرف کند. مشکل اصلی در این مورد این است که دندان‌های فک پایینی بعد از این سن نیز همچنان رشد می‌کنند. کودکانی که دندان‌های جلویی فک بالای آنها جلو آمده و روی لب آنها قرار می‌گیرند، می‌توانند این مشکل را با انجام ارتودنسی در حدود سن 12 سالگی برطرف کنند.
روش‌های درمانی
هرچند تجهیزات و وسایل بسیار مختلفی برای انجام ارتودنسی وجود دارد اما تمامی آنها برای ردیف کردن دندان‌ها طراحی شده‌اند. این وسایل می‌توانند به نحوی به دندان‌ها فشار وارد کنند که دندان‌ها و فک را به جهت مورد نظر پزشک حرکت دهند و بدین ترتیب نامرتبی دندان‌ها را برطرف کنند. برخی از انواع بریس‌های ارتودنسی عبارتند از:
- بریس‌های فلزی از جنس فولاد ضدزنگ
- بریس‌های پلاستیکی
- بریس‌های سرامیکی
در صورتی که میزان نامرتبی دندان‌ها خفیف باشد، متخصص ارتودنسی احتمالاً انجام ارتودنسی نامرئی را تجویز می‌کند. ارتودنسی نامرئی از ماده‌ی شفافی ساخته می‌شود که کاملاً روی دندان‌های شما فیکس می‌شود. برای ساختن این ارتودنسی از دندان شما قالب گرفته می‌شود. سپس پلاک ارتودنسی درست به شکل و اندازه دندان‌های شما ساخته می‌شود.
بعد از انجام ارتودنسی
بعد از این که وسایل ارتودنسی برای اولین بار روی دندان‌ها قرار داده شدند، کودک شما کمی احساس درد خفیف و ناراحتی خواهد داشت. اغلب متخصصین ارتودنسی داروهای مسکن مانند ایبوبروفن و استامینوفن را برای کودک تجویز می‌کنند. همچنین ممکن است بریس‌های ارتودنسی، سیم‌ها یا کش‌ها موجب تحریک شدن بافت‌های نرم دهان در برخی نقاط خاص شوند. برای محافظت از دهان، نوعی موم مخصوص به بیمار داده می‌شود که در صورت نیاز آن را روی وسایل ارتودنسی بزند تا دیگر موجب اذیت بافت دهان نشوند.
انجام ارتودنسی در سنین مختلف
سن مناسب برای انجام ارتودنسی به شرایط خاص دندان‌های کودک شما بستگی دارد.
سنین 3 تا 9 سال
معمولاً دندانپزشک سعی می‌کند تا زمان رشد کامل تمامی دندان‌های دائمی کودک صبر کند و سپس درمان ارتودنسی را آغاز کند. اما در برخی مواقع با توجه به شرایط خاص کودک شما، بهترین کار این است که انجام ارتودنسی از سنین پایین‌تر آغاز شود. در صورتی که کودک شما مشکلات دندانی شدیدی داشته باشد که از رشد مناسب دندان‌های دائمی جلوگیری می‌کند، انجام ارتودنسی زودهنگام لازم و ضروری است. برخی از مشکلاتی که ضرورت انجام ارتودنسی را ایجاد می‌کنند عبارتند از:
- بیرون‌زدگی دندان‌ها از فک
- کراس بایت (داخل بودن دندان‌های فک بالا نسبت به دندان‌های فک پایین)
- ناهنجاری‌های فکی
- شلوغی دندان‌ها
انجام ارتودنسی پیشگیری کمک می‌کند که فک و دندان‌های کودک در موقعیت بهتری رشد کنند و می‌تواند از شلوغی و نامرتبی دندان‌های دائمی پیشگیری کند.
سنین 10 تا 14 سال
اگر دندان‌های شیری کودک، مشکلات جدی نداشته باشند، می‌توان انجام ارتودنسی را تا زمان رشد کامل دندان‌های دائمی به تأخیر انداخت. این بدین معناست که کودک شما در سن بین 10 تا 14 سالگی برای انجام ارتودنسی آماده خواهد بود. پزشک برای ارزیابی دقیق‌تر وضعیت دندان‌های فرزند شما، از آنها عکسبرداری رادیوگرافی انجام داده و از دندان‌ها قالب‌گیری می‌کند. سپس با توجه به ارزیابی‌های اولیه، بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌دهد. در اغلب موارد استفاده از سیم‌کشی دندان با بریس‌های فلزی معمولی توصیه می‌شود. در صورتی که فرزند شما نخواهد بریس‌های ارتودنسی او نمایان باشند، می‌توان گزینه‌های درمانی دیگری را نیز مدنظر قرار داد، از جمله:
در اغلب موارد، دندان‌ها طی یک دوره‌ی دوساله کاملاً مرتب می‌شوند. بعد از اتمام ارتودنسی، برای حفظ حالت جدید دندان‌ها استفاده از نگهدارنده‌ها تجویز می‌شود تا دندان‌ها مجدداً از جای خود حرکت نکنند.
سنین 15 تا 18 سال
در موارد خاصی ممکن است متخصص ارتودنسی توصیه کند که درمان در سن بالاتری انجام شود. برای مثال اگر فرزند شما به مشکل آندربایت شدید (جلو بودن دندان‌های فک پایین نسبت به فک بالایی)مبتلا باشد، این وضعیت تا زمان تکمیل رشد فکی کودک ادامه خواهد داشت. بنابراین اگر ارتودنسی زودهنگام انجام شود، بیمار مجدداً در آینده به انجام ارتودنسی نیاز خواهد داشت. در ابن موارد ممکن است متخصص ارتودنسی توصیه کند که درمان ارتودنسی زمانی آغاز شود که رشد فک کودک کامل شده و متوقف می‌شود.
سنین بالای 18 سال
بسیاری از افرادی که امروزه به دنبال درمان ارتودنسی برای بهبودی لبخند خود هستند را این گروه سنی تشکیل می‌دهند. در حقیقت، متخصصین ارتودنسی هر ساله تعداد فزاینده‌ای از بزرگسالان را درمان می‌کنند. آنها طیف کاملی از درمان‌ها را در اختیار بیمار می‌گذارند که بطور ویژه برای بزرگسالان طراحی شده است. که برای شما لبخندی فوق‌العاده متفاوت و بایتی سالم تر را ایجاد خواهد کرد. درمان ارتودنسی صرفاً به منظور بهبود ظاهر لبخند بیماران طراحی نشده است، بلکه برای سلامت دندان‌ها و لثه‌ها نیز استفاده می‌شود. با انجام درمان ارتودنسی در بزرگسالی، می‌توانید به احتمال زیاد از پوسیدگی شدید دندان، از دست دادن دندان، از دست دادن لثه و استخوان، ساییدگی غیرطبیعی مینای دندان و درد TMJ یا TMD (مفصل گیجگاهی - فکی) جلوگیری کنید.
پزشکان انتخاب‌های گسترده‌ای را ارائه می‌کنند تا با احتیاجات افراد و خواسته‌های هر یک از بیماران بزرگسال همخوانی و مطابقت داشته باشد. از ارتودنسی سنتی فلزی و ارتودنسی سرامیکی گرفته تا درمان مورد علاقه بیماران، ارتودنسی شفاف ارتودنسی نامرئی پزشکان مطمئن هستند که می‌توانند در رسیدن به لبخندی زیبا و سالم و حفظ آن که همیشه آرزویش را داشتید، به شما کمک کنند.
بعد از انجام ارتودنسی چه غذاهایی باید اجتناب شود ؟
در زمان درمان ارتودنسی، لطفاً از مصرف غذاهای سفت تغذیه در ارتودنسی، غذاهای چسبناک و غذاهای سرشار از قند خودداری کنید. غذاهای سفت می‌توانند سیم‌ها یا براکت‌ها را شکسته یا به آنها آسیب برسانند و غذاهای چسبناک نیز ممکن است بین سیم‌ها و براکت‌ها گیر کنند. میزان غذاهای شیرین که در روز مصرف می‌کنید را به حداقل برسانید، قند می‌تواند باعث پوسیدگی دندان و سایر مشکلات مرتبط شود.
مثال‌هایی از غذاهای چسبناک غیر مجاز
- آدامس(بدون شکر یا معمولی)
- شیرین بیان
- خروس قندی
- تافی
- شکلات نعناع توتسی رول
- شکلات کاراملی
- ترافل
مثال‌هایی از غذاهای سفت غیر مجاز
- یخ
- آجیل
- ذرت بلال
- سیب و هویج (مگر آن که به قطعات کوچکتری تقسیم شده باشد)
- نان شیرینی حلقوی
- چیپس
- شکلات میوه‌ای
- پیتزاهای ترد
- هویج نپخته (مگر آن که به قطعات کوچکتری تقسیم شده باشد)
غذاهای شیرین که باید مصرف آنها را به حداقل رساند
- کیک
- بستنی
- شیرینی
- آب نبات
تنها یکبار در روز
- نوشابه
- چای شیرین
- نوشابه‌های انرژی زا
- آبمیوه‌های رنگی
-
نوشیدنی‌های دارای شکر
پزشکان بیماران را تشویق می‌کنند تا عادات بد خود را ترک کنند، عاداتی همچون جویدن ناخن، جویدن خودکار یا مداد و جویدن اشیاء خارجی. تمام این فعالیت‌ها می‌توانند ارتودنسی شما را بکشنند یا به آن آسیب برسانند. باید بطور منظم ارتودنسی خود را چک کنید تا براکت یا سیم شل شده یا خمیده‌ای وجود نداشته باشد. اگر براکت یا سیمی شکسته یا شل شده، لطفاً بلافاصله با مطب ما تماس بگیرید تا یک نوبت ویزیت تعمیر ارتودنسی برایتان تنظیم شود.
فرقی نمی کند ارتودنسی در چه سنی انجام شود ،در هر صورت بهداشت دهان مهم است
حالا که ارتوندسی نصب شده است، حفظ یک برنامه بهداشت مناسب دهانی در سرتاسر طول درمان بسیار مهم است. بریس‌ها، سیم‌ها، باندها و ریتینرها همگی می‌توانند ذرات غذا را گیر انداخته و از بین بردن پلاک دندانی با مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن را دشوار کنند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با دقت، ترجیحاً بعد از هر وعده غذایی و میان وعده، بهترین راه برای پیشگیری از تجمع پلاک دندانی، پوسیدگی دندان و بیماری لثه است.
مسواک زدن در حین درمان ارتودنسی
بویژه در دوره درمان ارتودنسی باید دندان‌های خود را روزی چهار بار مسواک بزنید تا از جمع شدن ذرات غذا در دندان‌ها و بریس‌ها جلوگیری نمایید. این چهار نوبت عبارتند از:
- در صبح بعد از صبحانه
- بعد از ناهار یا بلافاصله پس از مدرسه
- بعد از شام
- در وقت خواب
نخ دندان کشیدن در حین درمان ارتودنسی
هنگامی که ارتودنسی دارید، نخ دندان کشیدن زمان بیشتری طول می‌کشد ولی نخ دندان کشور روزانه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. نخ دندان کشیدن در شب باعث می‌شود از تمیز بودن دندان‌هایتان پیش از به خواب رفتن مطمئن شوید. از فلاس تریدرهای چند بار مصرف استفاده کنید تا زیر آرک وایر خود را نخ دندان بکشید. طول کوتاهی از نخ را از داخل فلاس تریدر عبور دهید و آن را از پشت سیم ارتودنسی رد کنید.سپس نخ دندان را به راحتی بین دندان ها بالا و پایین ببرید و دندان ها را با حرکت C شکل تمیز کنید. در نزدیکی آرک وایر مراقب باشید و با فشار زیاد نخ دندان را اطراف آرک وایر نکشید تا فشار بیش از حد به آن وارد نشود.
شستشوی دهان با دهانشویه آنتی باکتريال
برای کاهش التهاب در لثه‌ها و لپ‌ها، پیشنهاد می‌کنیم از دهانشویه حاوی گند زدای هیدروژن پروکسید استفاده کنید. این دهانشویه به پیشگیری از عفونت و کاهش حساسیتی که ممکن است از ارتودنسی ناشی شود کمک می‌کند. دهان خود را با دو قاشق چای خوری هیدروژن پروکسید برای یک دقیقه بشویید و سپس محلول را بیرون بریزید. می‌توانید از این محلول چهار بار در روز پس از مسواک استفاده کنید. همچون استفاده از پروکسید برای لایه برداری پوست، این دهانشویه حاوی هیدروژن پروکسید نیز به بهبود داخل دهان کمک می‌کند. می‌توان از این دهانشویه برای حساسیت کلی که بخاطر ارتودنسی یا درد دندان، گاز گرفتن لپ و سایر مصدومیت‌های خفیف لثه استفاده کرد.
استفاده از مسواک بین دندانی
به یک مسواک بین دندانی برای نظافت زیر و اطراف آرک وایر و بریس‌ها نیاز است. لطفاً به آرامی از مسواک بین دندانی استفاده کنید تا از آسیب دیدن سیم‌های ارتودنسی جلوگیری کنید.
فلوراید موضعی
متخصص ارتودنسی توصیه می‌کند که از ژل سدیم فلوراید برای کمک به پیشگیری از پوسیدگی دندان در زمان درمان ارتودنسی استفاده کنید. این ژل باکتری‌ها را از بین برده و مواد معدنی موجود در مینای دندان را که توسط اسیدهای مضر از بین رفته، جایگزین می‌کند. استفاده از ژل فلوراید جای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه را نمی‌گیرد، ولی از این ژل باید بعد از برنامه روزانه مسواک زدن در هنگام خواب استفاده کرد. یک نوار کوچک از ژل را روی خمیردندان خود بگذارید و برای یک دقیقه روی دندان‌های خود بکشید. سپس آن را بیرون بریزید. 30 دقیقه بعد از آن نه چیزی بخورید و نه چیزی بنوشید. ماندن مواد اولیه فعال این ژل برای 30 دقیقه روی دندان‌ها بسیار اهمیت دارد، پس آن را با خوردن، نوشیدن یا آبکشی دهان از روی دندان‌ها نشویید.
آیا ارتودنسی در سنین مختلف عوارضی هم دارد؟
بعد از این که وسایل ارتودنسی برای اولین بار روی دندان‌ها قرار داده شدند، کودک شما کمی احساس درد خفیف و ناراحتی خواهد داشت. اغلب متخصصین ارتودنسی داروهای مسکن مانند ایبوبروفن و استامینوفن را برای کودک تجویز می‌کنند. همچنین ممکن است بریس‌های ارتودنسی، سیم‌ها یا کش‌ها موجب تحریک شدن بافت‌های نرم دهان در برخی نقاط خاص شوند. برای محافظت از دهان، نوعی موم مخصوص به بیمار داده می‌شود که در صورت نیاز آن را روی وسایل ارتودنسی بزند تا دیگر موجب اذیت بافت دهان نشوند.
"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."
