کشیدن دندان در ارتودنسی

متخصصین ما برای بهبود ظاهر دندان‌های فرد و ایجاد هماهنگی در آن‌ها، انجام ارتودنسی را پیشنهاد می‌کنند. با انجام درمان ارتودنسی، مشکلاتی از قبیل کج یا نامرتب بودن دندان‌ها، عقب یا جلو بودن فک تحتانی، اشکالات مربوط به موقعیت فک و اختلالات مفصلی فک اصلاح می‌شوند. برای برخی از بیماران، استفاده از براکت و سیم‌کشی دندان‌ها به‌تنهایی می‌تواند لبخند ایده آل آن‌ها را به وجود بیاورد. بااین‌حال در موارد نامرتبی شدید دندان‌ها و یا مشکلات دیگری که باعث تنگ شدن جای دندان‌ها در دهان می‌شوند، ممکن است کشیدن دندان در ارتودنسی ضروری باشد.

تمیز کردن دندان‌های مرتب آسان‌تر بوده و بدین ترتیب خطر ابتلای آن‌ها به پوسیدگی و بیماری‌های لثه کمتر خواهد بود. منظم بودن دندان‌ها همچنین باعث می‌شود تا مشکلات مربوط به فرسایش نامتوازن دندان‌ها پیش نیایند. سردرد، گردن درد و درد فک مزمن نیز ممکن است در اثر مشکلات مربوط به منظم نبودن دندان‌ها ایجاد شوند.

علل کشیدن دندان برای انجام ارتودنسی

اولین مرحله‌ی مهم در انجام درمان ارتودنسی، مشخص کردن کارهایی است که باید انجام شوند. در بسیاری از موارد دندان‌ها برای باز کردن جای دندان‌های دیگر کشیده می‌شوند. به عبارت ساده‌تر، زمانی که در فک بالا و پایین جای کافی برای همه‌ی دندان‌های رشد کرده وجود نداشته باشد، فضای کافی برای مرتب کردن این دندان‌ها در اختیار نخواهد بود. یک راه‌حل رایج، کشیدن دندان در ارتودنسی برای فراهم کردن فضای مناسب به‌منظور مرتب کردن دندان‌های دیگر می‌باشد. همچنین درصورتی‌که یکی از دندان‌های جلویی در حال تغییر موقعیت به حالت مناسب بوده و فضای کافی نیز در اختیار داشته باشد، باید این فضا به‌گونه‌ای حفظ شود تا دندان دیگری نتواند جای آن را پر کند. به‌طورکلی در چند نوع از نامرتبی‌های دندان، متخصص ارتودنسی ناچار به کشیدن دندان می‌شود ازجمله:

شلوغی دندان‌ها

زمانی که فضای موردنیاز برای مرتب کردن دندان‌ها بیشتر از فضای در دسترس باشد، یا باید اندازه‌ی فک‌ها افزایش یابد و یا تعداد دندان‌ها کمتر شود. شلوغی خفیف تا متوسط دندان‌ها را می‌توان با استفاده از وسیع کننده‌ی فک و براکت دندانی تا سنین 15 سالگی مدیریت کرد. (پس‌ازآن ممکن است باز کردن دوباره‌ی بخیه‌ها نیازمند انجام عمل جراحی باشد). حد وسیع شدن فک ممکن است توسط ساختارهای استخوانی، ظاهر صورت و یا بافت‌های حمایت‌کننده محدود شود.

جلو رفتگی دندان‌ها

موقعیت لب توسط دندان‌های زیر آن تعیین می‌شود. درصورتی‌که دندان‌های جلویی دچار پیش رفتگی شده باشند، متخصص ارتودنسی می‌تواند با کشیدن برخی از دندان‌های کنار آن‌ها، این دندان‌ها را به موقعیت مناسب خود بازگردانده و ظاهر لب را نیز بهتر کند.

عقب یا جلو رفتگی فک تحتانی

درصورتی‌که موقعیت فک‌های فوقانی و تحتانی نسبت به یکدیگر در حالت نامناسبی قرار گرفته باشند، بهترین روش درمانی انجام عمل جراحی برای تغییر موقعیت آن‌هاست. با این‌حال می‌توان با حرکت دادن دندان‌ها نیز این مشکل را حل کرد. حرکت دادن دندان‌ها، نیاز به عمل جراحی را در بسیاری از افراد مبتلا به عقب رفتگی فک تحتانی و برخی از بیماران مبتلا به جلو رفتگی فک از بین خواهد برد.

از علل دیگر کشیدن دندان برای انجام ارتودنسی می‌توان به رشد نامتوازن دندان‌ها، آسیب دیدن دندان‌ها و یا رشد دندان‌های اضافی اشاره نمود.

کدام دندان‌ها باید کشیده شوند؟

دندان‌هایی که بیشتر از همه برای مقاصد ارتودنسی کشیده می‌شوند، اولین دندان‌های دوپایه یا آسیای کوچک هستند. این دندان‌ها بین دندان‌های نیش و دندان‌های آسیای بزرگ قرارگرفته‌اند. در برخی از موارد می‌توان دندان‌های آسیای کوچک را کشید بدون اینکه تغییری در ظاهر و عملکرد کلی دندان‌ها ایجاد شود.

کشیدن دندان‌ها به چه صورت است؟

عملیات کشیدن دندان به‌سادگی و بر روی دندان‌هایی که در دهان قابل‌رؤیت هستند انجام می‌شود. دندان‌پزشک‌ها این کار را زیاد انجام می‌دهند. برای کشیدن دندان، ابتدا دندان‌پزشک با استفاده از ابزار مخصوصی دندان را شل کرده و سپس با کمک ابزار دیگری آن را از لثه خارج می‌کند. کشیدن دندان با استفاده از عمل جراحی در صورتی انجام می‌شود که دندان از محل خارج شدن خود از لثه شکسته شده و یا هنوز به خارج از لثه رشد نکرده باشد.

چه زمانی براکت دندانی برای شما کار گذاشته می‌شود؟ قبل از کشیدن دندان و یا پس‌ازآن؟

هر متخصص ارتودنسی برای کشیدن دندان و برای زمان کارگذاری براکت بر روی دندان‌ها برنامه‌ی مخصوص به خود را دارد. در برخی از موارد دندان‌ها پس از کشیدن برخی از دندان‌ها سیم‌کشی شده و در برخی از موارد دیگر قبل از آن. درصورتی‌که برای انجام ارتودنسی لازم باشد تا برخی از دندان‌های شما کشیده شوند، زمان انجام این عمل و زمان انجام سیم‌کشی و همچنین دندان‌هایی که باید کشیده شوند باید توسط متخصص ارتودنسی شما مشخص شوند.

برخی از متخصصین ارتودنسی ترجیح می‌دهند ابتدا دندان‌ها را سیم‌کشی کرده و سپس برخی از آن‌ها را بکشند. ولی عموماً متخصص ارتودنسی پس از کشیدن دندان‌ها به مدت چند هفته صبر می‌کند تا لثه‌ها کمی بهبود پیدا کنند و سپس دندان‌ها را سیم‌کشی می‌کند. این کار باعث می‌شود تا بتوانند فضای ایجاد شده در اثر کشیدن دندان‌ها را به‌صورت بهینه و سریع پر کنند. زمانی که متخصص ارتودنسی شما را تحت معاینه‌ی اولیه قرار می‌دهد، به شما خواهد گفت که چه زمانی دندان‌های شما را خواهد کشید و چه زمانی ارتودنسی را انجام خواهد داد.

درمان فرعی

در برخی از موارد اگر غلاف استخوانی دور دندان بیش‌ازحد نازک باشد، ممکن است پس از کشیدن دندان، بیمار تا حد زیادی با از دست رفتن استخوان مواجه شود. این فرایند در عرض چند ماه انجام می‌شود ولی درصورتی‌که اقدامی برای متوقف کردن آن انجام نشود ادامه خواهد یافت. جراحی که دندان را می‌کشد ممکن است عمل پیوند استخوان را توصیه کند تا استخوان غلاف دندان به قوت خود باقی بماند. علت این امر این است که اگر به هنگام حرکت دادن دندان‌ها استخوان کافی وجود نداشته باشد، خط لثه پس‌روی کرده و ریشه‌ی دندان‌ها نمایان می‌شود. بنابراین پس از کشیدن دندان‌ها ضروری است که استخوان‌های غلاف دندانی حفظ شوند تا بتوان دندان‌های مجاور را به شکل مناسبی در دهان تنظیم کرد.

به دلیل شلوغ بودن بیش‌ازحد دندان‌ها، کشیدن دو دندان آسیای کوچک ضروری است تا بتوان دندان‌های دیگر را به شکل مناسبی در دهان جای داد.

ارتودنسی کامل شده که در آن دومین آسیای کوچک جای اولین آسیای کوچک را گرفته و دندان‌های جلویی نیز به شکل منظمی قرارگرفته‌اند.

مراقبت‌های پس از کشیدن دندان

دندان‌پزشک شما پس‌ از انجام عمل جراحی به شما بایدها و نبایدها را توضیح داده و خواهد گفت که انتظار چه چیزهایی را داشته باشید.

• کشیدن دندان یک عمل جراحی محسوب می‌شود و شما حتی پس از ساده‌ترین نوع کشیدن دندان باید انتظار اندکی درد و ناراحتی را داشته باشید. معمولاً ناراحتی پس از کشیدن دندان خفیف بوده و تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌تواند تا حد زیادی درد ناشی از کشیدن دندان را کاهش دهد.
• می‌توانید برای کاهش تورم، از کمپرس سرد بر روی صورت خود استفاده کنید. معمولاً کمپرس سرد به مدت 20 دقیقه بر روی صورت قرار گرفته و پس‌ازآن 20 دقیقه به‌صورت استراحت داده می‌شود. اگر پس از از بین رفتن تورم فک شما دچار گرفتگی و درد شد، می‌توانید از کمپرس گرم بر روی آن استفاده کنید.
• به مدت چند روز از غذاهای سرد و نرم استفاده کنید. سپس بسته به میزان راحتی خود از غذاهای دیگر استفاده کنید.
• پس از عمل جراحی نباید سیگار بکشید، از نی استفاده کنید و یا تف بیندازید. این کارها می‌توانند لخته‌ی خونی را از محل خود که جای دندان کشیده شده است خارج کنند. در روز انجام عمل جراحی نیز سیگار نکشید.
• کشیدن دندان با روش عمل جراحی معمولاً بیشتر از کشیدن دندان با روش عادی درد ایجاد می‌کند. دندان‌پزشک شما ممکن است برای مدت چند روز داروهای مسکن برای شما تجویز کرده و پس‌ازآن نیز یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) را به شما پیشنهاد کند.
• یک بریدگی درون دهان بیش از یک بریدگی بر روی پوست خونریزی می‌کند چراکه این زخم خشک نشده و توانایی ایجاد دلمه را ندارد. پس از کشیدن دندان از شما خواسته می‌شود تا تکه‌ای گاز را به مدت 20 تا 30 دقیقه گاز بگیرید. این فشار به خون درون دهان این فرصت را می‌دهد تا لخته شود. به مدت 24 ساعت آینده نیز اندکی خونریزی درون دهان خود مشاهده خواهید نمود.